اختلال نارسایی توجه یا بیشفعالی
به چه کودکی بیش فعال می گویند؟
به حالتی اطلاق می شود که کودک به نحو افراطی و بیش از اندازه فعال و پر جنب و جوش باشد و این تحرکات زیاد اطرافیان وی را دچار مشکل می کند. تقریباً بین 3 تا 5 درصد از کودکان مبتلا به این اختلال می باشند.البته این اختلال به عنوان ناتوانی در یادگیری محسوب نمی شود بلکه به نوعی بی توجهی و حواس پرتی در یاد گیری محسوب می شود.
کودک بیش فعال چه علائمی دارد؟
علائم بیش فعالی باید قبل از 7 سالگی ظاهر شود
1- به خود می پیچیدند، نا آرام و بی قرارند.
2- نمی توانند سر جایشان بنشینند.
3-خیلی زود و به راحتی به هم می ریزند و ناراحت می شوند.
4- تحمل نوبت و انتظار را ندارند.
5- در حرف زدن و پاسخ دادن عجول و هول هستند.
6- قواعد و دستور العمل ها را نمی توانند به درستی دنبال کنند.
7- در تمرکز و توجه مشکل اساسی دارند و نمی توانند تمرکز کنند.
8- از کاری به کار دیگر می پرند قبل از اینکه کار قبلی را تمام کنند.
9- آرام نمی توانند بازی کنند.
10- خیلی سریع(تند تند) و زیاد حرف می زنند.
11- حرف دیگران را قطع می کنند و وسط حرف آنان می پرند.
12- شنونده خوبی نیستند.
13- وسایل مورد نیاز خود را گم می کنند.
چه ملاک هایی برای تشخیص نهایی بیش فعالی مطرح است؟
1- زمان : این اختلال می بایست بیش از شش ماه استمرار داشته باشد.
2- تعداد : این اختلال را نمی توان با یک یا دو مورد از علائم گفته شد تشخیص داد حتماً می بایست زمان استمرار و تعداد نشانه ها در نظر گرفته شود .
3- مراجعه به روان شناس یا روانپزشک: در صورت دیدن ملاکهای بالا می بایست با متخصص مربوطه مشورت کرد تا کودک مورد معاینه قرار گیرد و تشخیص صحیح و نهایی برای این اختلال داده شود ودرصورت نیاز به دارو درمانی زیر نظر پزشک این کار انجام گیرد(نه خود سرانه و با توصیه افراد عادی).
چه راهکارهای درمانی برای اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی وجود دارد؟
به طور کلی درمانهای اصلی اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی را میتوان در چهار دستهی کلی قرار داد. دارو درمانی از جمله رایجترین درمانهای این اختلال است. دستهی دوم درمانها شاملرفتاردرمانی میشود. سومین روش درمانهای شناختی - رفتاری است. در چهارمین گروه درمانها میتوان از روشهایی مانند تنشزدایی، طب سوزنی، رژیم درمانی، آموزش والدین، ماساژ درمانی واستفاده از تکنولوژیهای جدید مانند نوروفیدبک، نام برد.